نگاهی به سفرنامه منظوم کریمی مراغه ای

« سفرنامه باکو » یا « باکو سفرنامه سی » سروده شاعر توانمند و متعهد کشورمان استاد حاج حسین کریمی مراغه ای (متولد 1310 - مراغه ) از ویژگی های دیگری نیز برخوردار است و آن ، طنز نهفته در کلام شاعر است. کریمی مراغه ای شاعر اهل بیت (ع) است و در عین حال ، اشعار طنز وی که از مضامین اجتماعی ، ساسی واخلاقی سرشار است ، در بین آذری زبانان رواج و رونق دیگیری دارد. طنز نهفته در کلام کریمی و یا اشعاری که وی در حوزه طنز سروده ، از تکلف عاری است.شعر طنز کریمی در عین حال که حامل پیام ها و مضامین اجتماعی ، سیاسی و اخلاقی است ، به دلیل روانی ، بی تکلفی و سادگی زبان و بیان همواره با استقبال عام و خاص رو به رو بوده است. همین برخورداری « سفرنامه باکو » از طنز است که این سفرنامه را از دیگر سفرنامه های منظوم متفاوت کرده است.

 سفرنامه باکو بازتاب سفر کریمی مراغه ای و دوستان شاعرش ( رضا پاشازاده ، آتش و ناظر ) به باکو می باشد. این سفر در سال 1369 انجام گرفته است. شاعر و دوستانش از جلفا وارد نخجوان شده و با قطار به باکو رفته اند.

هنگامی که نگاه شاعر در آن سوی مرز ، به جلفای نخجوان می افتد ، آه از نهادش برمی آید و از اینکه با انعقاد عهدنامه های شوم گلستان و ترکمنچای ، بخشی از خاک پاک ایران تجزیه شده است ، اشکش روان می شود :

او تایین جلفاسینا دوشدی گؤزوم

بولمورو هئچ نه حالا قالدیم اؤزوم

عکسهای بیشتر و بقیه مطلب را در ادامه مطلب ببینید