فریدون ولایی

نمایشنامه‌نویس، كارگردان

تاریخ تولد: 1351مراغه

تحصیلات: دیپلم ادبیات و علوم انسانی

فریدون ولایی، نویسنده و كارگردان تئاتر مراغه است كه از سال 1368 فعالیت تئاتری خود را در انجمن هنرهای نمایشی با نمایشنامه‌نویسی آغاز كرده و پس از آن در كنار نویسندگی به كارگردانی تئاتر نیز روی آورده است. وی نویسندگی بیش از 30 نمایشنامه‌ی اجرا شده در شهرهای مختلف كشور و نیز كارگردانی بیبش از 20 نمایش را در كارنامه‌ی كاری خود دارد. نویسندگی و كارگردانی نمایش‌های اجرا شده در چهار دوره‌ی سوگواره‌ی خورشید، حضور در بیش از ده دوره جشنواره‌ی تئاتر استانی، 6 دوره جشنواره‌ی منطقه‌یی، 3 دوره جشنواره‌ی سراسری و دریافت بیش از 20 جایزه‌ی مختلف از جشنواره‌ی متنوع تئاتری از جمله فعالیت‌های شاخص وی محسوب می‌شود.

 محمود طیار مراغی 

نام و نام خانوادگی : محمود طیار مراغی        

محل تولد : مراغه 

شهرت : طیارپروین          

تابعیت : ایران     

تاریخ تولد :3/12/1344    

آدرس اینترنتی : http://www.daneshwaran.ir

پست الکترونیکی : iso110@gmail.com

زندگینامه علمی

محمود طیارپروین معروف به "طیار مراغى" روز سوم اسفند 1344 ش در خانواده اى مذهبى و متدین در شهر کهن مراغه در آذربایجان شرقی به دنیا آمده است. تحصیلات جدید را تا سطح دیپلم در مدارس و دبیرستان هاى شهر به پایان رسانیده و براى فراگیرى علوم اسلامى در سال 1364 به شهر قم مهاجرت نموده است. دروس مقدماتى و سطوح متوسطه را در محضر اساتید فن در مدارس علمیه رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و امام محمد باقر (علیه السلام) فرا گرفته و به مدت ده سال در دروس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام: میرزا جواد تبریزی (ره)، حسینعلی منتظری، ناصر مکارم شیرزای، میرزا حسین نوری، محمد علی گرامی و جوادی آملی شرکت کرده است.

عکسهای بیشتر و بقیه مطلب را در ادامه مطلب ببینید

مسعود غلامیه

محقق ونویسنده

مسعود غلامیه در سال 1346ه.شمسی در شهرمراغه چشم به جهان گشود. دوران ابتدائی ومتوسطه رادرمدارس دولتی زادگاهش به پایان رساند. درسال 1364 در رشته علوم اجتماعی به تحصیلات عالیه خودادامه داد. با اتمام تحصیلات به خدمت آموزش وپرورش درآمده به كار تعلیم نوباوگان شهرودیار خود پرداخت. همزمان بااشتغال به كار فرهنگی از تحقیق وپژوهش دور نمانده به واسطه عشق به زادگاهش، پژوهشهاییرابه طور منظم ومستمر انجام داده و میدهد. در سال 1380موفق به چاپ اولین اثر خود با نام "حاجی صمد خان شجاع الدوله ورژیم مشروطه" گردید ، در سال 1385 نیز كتاب" تاریخ مراغه به روایت تصویر" راچاپ نموده كه در این وبلاك ازبعضی نوشته های این كتاب استفاده شده است.  

ابوالقاسم آزاد مراغه ‏ای

(1325 -1261 ش)، روزنامه ‏نگار و نویسنده.

ابوالقاسم آزادمراغه ای فرزند میرزا عبدالمحمد ثقة الاسلام در دی ماه ١٢۶١ ش در مراغه متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدائی و متوسطه در مراغه در سن هفده سالگی از سوی پدر راهی نجف شد تا به کسوت روحانیت درآید. در نجف نزد آیت الله ملا محمدکاظم خراسانی و شیخ حسن ممقانی و فاضل شربیانی به مدت پنج سال و نیم به تحصیل پرداخت و با کسوت روحانیت به ایران بازگشت. اما به رغم میل پدر از روحانیت کناره گرفت ، به تهران رفت و به آموزگاری وفراگیری زبان فرانسه مشغول شد. آزادمراغه ای دوسال در تهران بود و سپس برای فراگرفتن علوم جدید راهی اروپا شد. در باکو همراه با چند تن دیگر از ایرانیان مدرسه ای تأسیس کرد  و مدت یازده سال به سیاحت و اقامت در کشورهای ترکیه ، یونان ، مصر ، فرانسه ، انگلستان بلژیك، هلند، حجاز ، هندوستان و...پرداخت. در ایام اقامت در انگلستان به فکر تغییر خط فارسی افتاد؛ این در زمانی بود که اندیشه تغییر خط و زبان فارسی از مدتی پیش در بین برخی از تجددگرایان ایرانی باب شده و مورد بحث بود. او با همین تفکر به ساختن لغات فارسی پرداخت. از انگلستان راهی هندوستان شد و در کالج علیگر به آموزش زبان انگلیسی پرداخت  و به همکاری با روزنامه حبل المتین نیز مشغول شد. در پنج سالی که در هند اقامت داشت ،

عکسهای بیشتر و بقیه مطلب را در ادامه مطلب ببینید

حاج زین العابدین مراغه ای

آزاد اندیش غریب

 در میان ‌مردان‌ وطن‌خواهی‌كه ‌‌در آستانه‌ی ‌مشروطیّت ‌با دلسـوزی ‌تمام، برای‌ نجات‌ ایران‌ از ‌چنگال ‌جهل‌ و استبداد، چاره‌اندیشی‌كرده‌اند، نام‌ حاج ‌زین‌العابدین ‌مراغه‌یی‌ برجستگی ‌‌‌خاصی ‌یافته ‌است. وی ‌فرزند  مشهدی ‌علی ‌و ‌تاجرزاده‌یی‌ ثروتمند ‌از ‌مردم ‌مراغه ‌بود كه‌ به ‌اردوی‌ آزادی‌خواهان ‌و طرفدارانِ‌ اصلاحات‌ پیوست. «پـدرانش‌ از كُردهای‌ ساوجبلاغ (مهابادكنونی) و از ‌خوانین‌ آن‌ سامان ‌بودند ‌و طریقه‌ی‌ تسنّن‌ و ‌مذهب ‌شافعی‌ داشتند، امّا‌ بعدها‌ به‌ كیش‌ تشیّع‌ گرویدند‌ و در مراغه ‌مشغول‌ كسب  ‌و كار ‌و تجارت ‌شدند  ‌و با داشتن ‌ پنج‌هزار تومان، روچیـلدِ ‌آن‌ دیار گردیدند.»^۱

مراغی ‌در سال ۱۲۵۵هـ.ق. معاصر ناصرالدّین ‌شاه ‌قاجار به‌ دنیا ‌آمد. در هـشت ‌سالگی‌ به مكتب‌ رفت‌ و در شانزده ‌‌سالگی ‌درس ‌و مـدرسه ‌را‌ رها‌ كرد  ‌و به‌ حجره‌ی‌ پدر ‌رفت. وی‌ در بیست‌سالگی عازم اردبیل شد و از آن ‌هنگام ‌در اردبیل ‌و ‌مراغه ( به ‌قول ‌خود ) «بنای ‌اعیانی‌گذاشت‌ و ‌اسب‌ و نوكر ‌و ‌تفنگدار ‌‌فراهم ‌آورد ‌‌و از ‌‌ادای ‌مالیات ‌هم‌ گردن ‌پیچید...»^۲. مدّتی ‌را ‌در تفلیس ‌ـ ‌‌پایتخت‌ گرجستان ‌ـ ‌به ‌سر‌آورد و در مدّت‌ سه‌چهار سال، چند هزار منات^۳ از بقالی ‌فراهم ‌آورد. بعدها میرزا اسدالله ‌خان ‌ناظم‌الدوله، ژنرال‌كنسول ‌ایران‌ در تفلیس، وی ‌را ‌به‌ نایب‌ كنسولی ‌شهركتائیس منسـوب‌كرد. وی‌ سـرانجام‌، برای‌ دفـاع ‌از آزادی ‌و نبرد با استبداد، به ‌استانبول‌ رفت^۴. مراغه‌یی‌ در ‌استانبول‌ با روزنامه‌های ‌فارسی ‌زبان، به‌ خصوص: روزنامه‌ی «‌شـمس»‌ و روزنامه‌ی «حبل‌المتین»‌‌ كلكته ‌همكاری ‌داشت. كتاب ‌سیاحت ‌نامه‌ی ‌ابراهیم ‌بیگ‌ را كه ‌رمان‌ تاریخی ‌خواندنی  ‌و شیرینی ‌است، در همان ‌شهر  ‌به ‌رشتـه‌ی‌ تحریر درآورد.

عبد القادر بن غیبی مراغی

خلاصه : عبد القادر بن غیبی مراغی معروف به حافظ در نیمه سده هشتم هجری در مراغه زاده شد و پس از آموختن موسیقی و علوم زمانه نزد پدرش غیبی، به تبریز رفت و دردربارهای سلطان حسین و سپس سلطان احمد جلایر به نوازندگی پرداخت. با حمله تیمور به آذربایجان، به فرمان وی به سمرقند رفت و پس از مدتی فعالیت هنری در آنجا به آذربایجان بازگشت. و در در بار میرانشاه تیموری(تبریز)، خلیل سلطان (سمرقند)سلطان شاهرخ(هرات)به فعالیت پرداخت ودر 828 ه.ق در هرات به بیماری طاعون در گذشت جامع الالحان، كنزالحان و شرح الادوار از آثار گرانبهای عبدالقادر غیبی مراغی است.

 گروه : مشاهیر ملی

رشته : موسیقی

والدین و انساب : پدر عبد القادر بن غیبی مراغی مردی به نام غیبی، از اهالی مراغه و دانشمندی متبحر درعلم موسیقی بود.

 اوضاع اجتماعی و شرایط زندگی : عبد القادر بن غیبی مراغی ملقب به حافظ دراواسط قرن هشتم درمراغه زاده شد . مراغه در آن عصر از شهرهای بزرگ و آباد آذربایجان به شمار می رفت . این شهر از زمان ایلخانان مورد توجه بود و مراكز علمی و هنری چندی در آن بنیان نهاده شد. در زمان كودكی عبدالقادر جلایریان برعراق و آذر بایجان حكومت می كردند. در انواع علوم به ویژه موسیقی مهارت داشت مهیا گشت.

 تحصیلات رسمی و حرفه ای : از میزان آموزشهای عبد القادر بن غیبی مراغی اطلاعی در دست نیست ، اما گفته اندكه بر علوم متداول عصر خود دست یافت و نیز موسیقی را از پدرش كه خود موسیقی دانی برجسته بود، فرا گرفت.

عکسهای بیشتر و بقیه مطلب را در ادامه مطلب ببینید

خواجه نصیرالدین توسی

باتوجه به اینکه خواجه مراغه ای نبوده ولی بعلت اینکه 15 سال از عمر خود را درمراغه سپری کرده وبپاس خدماتی که انجام داده لازم دانستم اسم ایشان نیز در بین مشاهیر مراغه باشد.

مقدمه:

در یك محدوده ی زمانی نه چندان طولانی قوم ایرانی سردمدار علم شد. از جمله دانشمندان این دوره عبارتند از فردوسی، بوعلی سینا، ناصرخسرو، حسن صباح، خواجه نظام الملك، خیام، خواجه نصیرالدین توسی، زكریای رازی، رودكی و عنصری. وجود و حضور این افراد در نتیجه ی یك نوع انباشتگی ثروت و شهرنشینی و اقتدار حكومتی در ایران بود. فردوسی را می توان دانشمندی دانست كه از لحاظ روانی به سپاهیان كمك می كرد و البته مردم عادی نیز اشعار او را برای موفقیتهای بیشتر در زندگی خود بكار می بردند. خیام كه هم ریاضیدان بود، هم شاعر و فیلسوف و هم اخترشناس حرفه ای همراه با تیم تحقیقاتی خود موفق به تنظیم تقویم جلالی شد كه دقت آن در این عصر شرقیان و غربیان را متعجب كرده كه چگونه مردی در هشتصد سال پیش چنین دقت بی نظیری بكار برده است. اینك به شرح زندگی كسی می پردازیم كه هشتصد سال پیش اولین مركز تحقیقات ستاره شناسی دنیا را بنام رصدخانه ی مراغه بنا نهاد. محققی كه اكنون به پاس خدماتش در نصف النهار 41 درجه ی جنوبی و مدار صفر ِ ماه منطقه ی بزرگی بنام صحرای نصیرالدین توسی نامگذاری شده است.

كسی كه در كتاب "شكل القطاع" خود، مثلثات را نه فقط به عنوان پیش زمینه ی نجوم بلكه دانشی مستقل مطرح كرده و قواعد اصلی مثلثات كروی و مسطح را عرضه كرده است. در آن زمان دانشمندان مجبور به فراگیری عربی بودند مثل امروز كه همه مجبور به یادگیری انگلیسی هستند. چون علم آن زمان به زبان عربی بوده و پژوهشگران غربی هم به این زبان آشنایی داشتند. خواجه در كتاب "تجرید الكلام" درباره ی نور و تكیه بر نظریه ی ذره بودن آن مطلب نوشته است كه فوق العاده اهمیت علمی دارد. همچنین درباره ی انتشار صوت و شباهت آن به امواج آب نیز مطالبی را مورد بحث قرار داده است.

عکسهای بیشتر و بقیه مطلب را در ادامه مطلب ببینید

میرزا نصرالله

میرزا نصرالله خلف آقا رضا بن ابوالحسن بن شیخ میرزا بابا بن حاجی بابا خان بن قاضی جهان بن آقا بیک بن قاضی عبدالله بن قاضی علاء الدوله بن قاضی شرف الدین بن خواجه شمس الدین بن شیخ محی الدین بن العربی از مردم مراغه بود در علم تنجیم بمقامی عظیم رسید و در فنون ریاضیه درجه بلند داشت اواخر فتحعلیشاه قاجار منجم باشی خاص شد و بتدریج از اعیان عهد گردید و تیول لایق و مرسوم قابل بهم رسانید و خواجه شمس الدین پسر محی الدین بن العربی را خواجه نصیرالدین برای بستن رصد بمراغه آورد و او آنجا بماند و نژاد محی الدین مشهور است که به حاتم طائی می رسد . باری میزا نصرالله در سنه 1276 در گذشت و اولادی محصل علوم بر جای گذاشت .

منبع:( الماثر و الاثار )